Στραβισμός στα παιδιά

Στραβισμός στα παιδιά

Στραβισμός είναι η διαταραχή εκείνη της ευθυγράμμισης των ματιών, όπου το ένα μάτι κοιτάζει ένα σημείο του χώρου, ενώ το άλλο “ξεφεύγει”, κοιτώντας σε άλλη κατεύθυνση. Συνήθως εμφανίζεται κατά τη βρεφική ή παιδική ηλικία. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι συχνά στο πρώτο 3μηνο της ζωής του βρέφους, λόγω ανωριμότητας της ανάπτυξης του οπτικού συστήματος, τα βρέφη μπορεί να στραβίζουν, χωρίς να υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Ο στραβισμός στις περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζεται χωρίς να υπάρχει κάποια φανερή αιτία που να τον προκαλεί, ενώ άλλες φορές εμφανίζεται μετά από τραυματισμό, υψηλό πυρετό, παραλύσεις νεύρων, κ.λ.π. Το μάτι που “φεύγει” μπορεί να είναι πάντοτε το ίδιο ή όχι, καθώς επίσης μπορεί να είναι στραμμένο προς τα μέσα, έξω, κάτω ή πάνω.

Αν “φεύγει” πάντοτε το ίδιο μάτι, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να μην αναπτυχθεί η όραση αυτού του ματιού. Θα προκληθεί δηλαδή αμβλυωπία του ματιού αυτού ή, όπως κοινώς λέγεται, “το μάτι θα είναι τεμπέλικο”.

Η εγχείρηση στο στραβισμό γίνεται με μοναδικό στόχο την ευθυγράμμιση των ματιών και όχι για να βελτιώσει την οπτική οξύτητα του παιδιού, όπως λανθασμένα πολλοί πιστεύουν. Αυτό επιτυγχάνεται στο 80% περίπου των περιπτώσεων. Είναι μια σχετικά ακίνδυνη εγχείρηση, που μπορεί να γίνει στο ένα ή και στα δύο μάτια ανάλογα με την περίπτωση. Επίσης, μπορεί εύκολα να επαναληφθεί στις λίγες σχετικά περιπτώσεις που χρειάζεται. Η εγχείρηση είναι ο μοναδικός τρόπος να βελτιωθεί σημαντικά η αισθητική εμφάνιση και να εξασφαλισθεί η διόφθαλμη προσήλωση του ασθενούς. Μπορεί να γίνει και σε ενήλικες με στραβισμό που δεν αντιμετωπίσθηκε στην παιδική ηλικία και τους προκαλεί αισθητικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα.